Skip to content

مقاله: معرفی معیار h-index به عنوان معیاری جدید برای ارزیابی فعالیتهای پژوهشی

جرج هیرش استاد فیزیک دانشگاه سان دیاگو در سال ۲۰۰۵ در مقاله ای با عنوان “نمایه ای برای تعیین کیفیت نتایج پژوهش های علمی افراد” نمایه ای را به عنوان H-index معرفی کرد که بر طبق پایگاه های اطلاعاتی Thomson Reuters Essential Science Indications داغ ترین بحث روز اطلاعات علمی به شمار می رود.

این شاخص بر مبنای بی?�ترین تعداد مقاله ای که به تعداد مساوی و یا بیش از همان تعداد ارجاع داشته اند تعیین می شود .

شاخص جدید در ارزیابی نتایج کار یک پژوهشگر بسیاری از مشکلات شاخص های پیشین را مرتفع ساخته و با اندازه گیری impact کارهای یک فرد خاص، گامی نو در جهت تسهیل مقایسه صحیح پژوهشگران مختلف برداشته است.

این شاخص جدید (H-index) که به آسانی از بانک های اطلاعاتی ISI Web of science قابل استخراج است، راه را برای مقایسه افرادی با تعداد کل مقالات و یا تعداد کل ارجاعات بسیار متفاوت، از طریق مقایسه impact کلی علمی هموار ساخته است. هر چند از این شاخص فقط باید به عنوان یک ابزار سنجش و نه پایه ای برای بررسی مردم جهت تشویق و ترفیع استفاده شود.

مشکلات مربوط به شاخصهای پیشین
شاخص تعداد کل مقالات پژوهشگر: با وجود توانایی اندازه گیری تولید مقالات، در تعیین اهمیت مقالات ناتوان است.
شاخص تعداد کل ارجاعات به کل مقالات: جهت تعیین impact کل مناسب به نظر می رسد اما به آسانی قابل تعیین نبوده و تحت تاثیر تعداد بالای ارجاع به مقاله ای خاص قرار می گیرد.
شاخص ارجاعات به ازای هر مقاله: هر چند مقایسه پژوهشگران با سنین علمی مختلف را ممکن می سازد، اما نمایانگر میزان حقیقی تولیدات علمی کم و یا زیاد نیست.
شاخص تعداد مقالات شاخص و مهم (مقالات با ارجاع بیش از تعدادی مشخص (به طور مثال ۵۰ ارجاع): با وجود رفع نقایص موارد قبل، به دلیل سلیقه ای بودن تعداد ارجاعات در نظر گرفته شده، به نفع یا ضرر گروهی عمل خواهد کرد و نیاز به بازنگری عدد برای گروه های مختلف دارد.
شاخص تعداد کل ارجاعات به ازای تعداد مشخصی از مقالات که بیشترین ارجاع را داشته اند: علاوه بر سلیقه ای بودن تعداد مقالات، مقایسه را دشوار می سازد.

خبرهای تصویری

جدیدترین خبرها